Bram Botermans vindt het leven een hel. Op de middelbare school moet hij zich staande houden tussen kleine brugpiepers en gespuis dat zich al scheert. Op een dag krijgt hij van zijn moeder een leeg dagboek. Daarin schrijft de onvergetelijke antiheld: 'Verwacht geen "lief dagboek" zus en 'Lief dagboek" zo.'
